به گزارش پایگاه خبری نسیم خنداب،به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، پس از مدتی انتظار و در حالی که نگاه ها در ماه های اخیر به دستاوردهای پهپادی ارتش جلب شده بود، این بار بازوی دیگر قدرت دفاعی جمهوری اسلامی ایران، با رونمایی از پرنده بدون سرنشین جدید خود نشان داد صنایع دفاعی کشورمان در این حوزه به خوبی توانسته رقبای منطقه ای را کنار گذاشته و در سطحی جهانی، بازیگر بزرگ این عرصه باشد.

در خلال رونمایی از پهپاد غزه که در مراسمی با حضور فرمانده کل سپاه و فرمانده نیروی هوافضای سپاه انجام شد، اطلاعات قابل توجهی در خصوص این پرنده بدون سرنشین اعلام شده که نشان می دهد با یک بازیگر جدید و قدرتمند در آسمان رو به رو هستیم. این پهپاد می تواند با ارتفاع پروازی ۳۵ هزار پا یا به عبارت دیگر ۶۶۸/۱۰ کیلومتر، طول دهانه ۲۱ متر، برد عملیاتی ۲ هزار کیلومتر، توان حمل ۱۳ بمب در یک ماموریت رزمی یا ۵۰۰ کیلو تجهیزات شناسایی، جمع آوری اطلاعات و جنگ الکترونیک و مداومت پروازی ۳۵ ساعت به عملیات می پردازد.

یک نکته مهم در خصوص این پرنده بدون سرنشین این است که به احتمال فراوان با توجه به افزایش بسیار بالای بحث ارتفاع پروازی و توان حمل در پهپاد غزه، شاهد استفاده از یک موتور توربوپراپ در این پرنده هستیم که در این کلاس از پرنده های بدون سرنشین، نقطه نهایی و به عبارت دیگر لبه فناوری به حساب می آید.

در عین حال، ارتفاع پروازی بالای ۱۰ کیلومتر به راحتی این پهپاد را از گزند تمام سامانه های دفاع هوایی کوتاه برد خارج کرده و خصوصا در شرایط نبردهای تجربه شده در منطقه مثل سوریه و عراق، می تواند یک گزینه مهم و قابل توجه باشد چراکه نیروهای دشمن حتی قدرت های فرامنطقه ای حاضر در اطراف کشورمان، حتی در صورت مجهز بودن به پیشرفته ترین سیستم های پدافندی کوتاه برد و حتی شناسایی این پهپاد توان رسیدن به ارتفاع پروازی آن را ندارند.

پهپاد غزه – در پشت سر نیز دو نمونه های پهپاد شاهد ۱۲۹ حضور دارند

برای مقایسه بد نیست بدانیم که پهپاد شاهد ۱۲۹ توان پروازی اعلام شده تا ارتفاع ۷۶۰۰ متری را داشته و حالا در پهپاد غزه این عدد با افزایش ۳ هزار متری رو به رو شده است. در بحث حمل مهمات نیز معمولا سری شاهد ۱۲۹ با ۴ تیر بمب سری قائم یا سدید مجهز می شوند که حدودا بسته به نوع و ویژگی ها از نظر سر جنگی و اندازه بین ۱۵ تا ۲۵ کیلوگرم وزن دارند. اگر وزن میانگین را در حدود ۲۰ کیلوگرم در نظر بگیریم یعنی پهپادی مثل شاهد ۱۲۹ توان حمل ۸۰ کیلو محموله تسلیحاتی را دارد و این در حالی است که این میزان در پهپاد غزه با فرض ۱۳ بمب ۲۰ کیلویی، در حدود ۲۶۰ کیلوگرم است.

در وضعیت عملیات های شناسایی و جنگال نیز به صورت کلی این پهپاد توان حمل نیم تن محموله را داشته و می تواند تا شعاع ۵۰۰ کیلومتری خود را تحت اسکن و شناسایی داشته باشد. در عین حال نوع طراحی بخش گنبدی مانند جلوی این پهپاد نیز نشان می دهد که بحث هدایت ماهواره ای که پیش از این در مدل ارتقاء یافته پهپاد شاهد ۱۲۹ مطرح شده بود در پهپاد غزه نیز وجود دارد و احتمالا تکامل پیدا کرده است. بر اساس اطلاعات اعلام شده پرنده بدون سرنشین غزه در سال ۱۴۰۱ شمسی وارد خدمت نیروی هوافضای سپاه خواهد شد.

ترک ها و صهیونیست ها در این کلاس چه در چنته دارند؟

برای مقایسه بهتر پیشی گرفتن دستاورد جدید پهپادی ایران از رقبای منطقه ای در این حوزه بخصوص صنایع نظامی ترکیه و رژیم صهیونیستی که ادعاها و تبلیغاتی زیادی در خصوص تولیدات خود بیان می کنند، با توجه به نوع خاص طراحی پهپادها، خصوصا دم V شکل و تک موتوره بودن، دو پرنده بدون سرنشین در این کلاس یعنی سری ANKA از ترکیه و هرمس ۹۰۰ از رژیم صهیونیستی را مورد آنالیز قرار می دهیم.

در خصوص پهپاد آنکای ترکیه باید گفت این پرنده بدون سرنشین دارای دهانه بال ۱۷.۳ متر بوده و از یک موتور با قدرت ۱۷۰ اسب بخار بهره می برد و می تواند به برد ۱۴۴۸ کیلومتر و ارتفاع پروازی ۹۱۴۴ متر و مداومت پروازی ۳۰ ساعت و محموله ۳۵۰ کیلوگرم را حمل کند. پهپاد آنکا در مدل اس نیز به مانند مدل ایرانی مورد نظر از هدایت ماهواره ای استفاده و در کنار بحث محموله های شناسایی ترکیبی از مهمات ساخت این کشور مخصوصا مهمات مینیاتوری سری MAM را حمل می کند.

موشک های هدایت لیزری سطح به هوا و همچنین راکت های هدایت شونده نیز از دیگر تسلیحات قابل حمل در این پرنده بدون سرنشین مونتاژ ترکیه هستند که البته هیچ کدام از ترکیبات و چینش های دیده شده تا به امروز در این پرنده بدون سرنشین به عدد ۱۳ بمب مورد نظر در پهپاد جدید ایرانی نمی رسد.

پهپاد ANKA مدل اس ساخت ترکیه

اما در سمت دیگر میدان پهپاد هرمس ۹۰۰ ساخت شرکت البیت سیستمز رژیم صهیونیستی قابل بررسی است. این پرنده بدون سرنشین دارای یک موتور توربوشارژ به قدرت ۱۱۵ اسب بخار است و ارتفاع پروازی آن در حدود ۹۱۰۰ متر، بردی بیش از هزار کیلومتر و توان حمل محموله به وزن ۳۵۰ کیلوگرم است. این پهپاد هم البته در حوزه تسلیحاتی حرفی برای گفتن ندارد و صرفا برای بحث عملیات های شناسایی، جنگال و شنود الکترونیکی توسعه پیدا کرده که با این حساب در مقابل نمونه هم ایرانی و هم ترکی در یک قدم پایین تر قرار می گیرد.

در عین حال در حوزه میزان حمل محموله در همین ماموریت هم مشخصا گونه ایرانی توان حمل ۱۵۰ کیلوگرم محموله بیشتر را نیز دارد. این پرنده بدون سرنشین تنها در فاکتور میزان ماندگاری با عدد ۳۶ ساعت تنها ۱ ساعت از پرنده بدون سرنشین جدید سپاه جلوتر است که البته در مقایسه با دیگر برتری های پهپاد “غزه”، موضوع مهمی محسوب نمی شود.

پهپاد هرمس ۹۰۰ ساخت رژیم صهیونیستی

با این اوصاف، رونمایی از این پرنده بدون سرنشین نشان داد نیروهای مسلح جمهوری اسلامی در این رده پیشتاز بلامنازع در منطقه هستند و بار دیگر، کشورمان در این رقابت پیش افتاده است و در کنار آن، ایران با داشتن پرنده های مدرن و خاص دیگر همچون پهپاد انتحاری آرش دیگر رقیبی در اطراف خود نمی بیند و در میان ارتش ها و قدرت های بزرگ جهان، دارای یک اعتبار و برند منحصر به خود است.