به گزارش نسیم خنداب به نقل از دیار آفتاب؛ حضرت معصومه (س) که بعد از پدرش تنها امیدش یعنی برادرش را از خود دور میدید بسیار آزرده خاطر و افسرده بود و نمیتوانست دوری برادرش را تحمل بکند تا اینکه بعد از یک سال به سوی ایران حرکت کرد. اما اینکه علت سفر آن حضرت به ایران چه بوده دقیقاً مشخص نیست اما طبق گفته ها و گزارشات موجود تاریخی، علت سفر به ایران را اینطور میتوان بیان کرد.
اصلی ترین علت ورود حضرت معصومه(س)، به مسئله مهاجرت برادر بزرگوارش حضرت امام رضا(ع) به ایران مربوط است. چرا که مأمون در سال ۲۰۰ هـ.ق امام رضا (ع) را به مرو فرا خواند و بنا به نقلی بعد از استقرار آن حضرت در ایران نامهای خطاب به خواهر گرامیاش حضرت فاطمه معصومه ـ سلام الله علیها ـ مرقوم فرمودند و آن را توسط یکی از غلامانش به مدینه منوره ارسال فرموده است. امام ـ علیه السّلام ـ به غلامش دستور داد که در هیچ منزلی توقف نکند تا در اندک زمان ممکن آن نوشته را به مدینه برساند. غلام خود را به مدینه منوره رسانید و نامه امام هشتم را به خدمت حضرت معصومه ـ سلام الله علیها ـ تسلیم نمود. و آن حضرت به مجرد رسیدن نامه برادرش خود را آماده سفر نمود. البته این روایت در کتابهای دست اول و قدیمی ذکر نشده است.
بنا به روایت معتبر تر حضرت معصومه ـ سلام الله علیها ـ بعد از یک سال از ورود حضرت رضا ـ علیه السّلام ـ به سرزمین خراسان به قصد زیارت و دیدار با برادر خود از مدینه به قصد خراسان حرکت کرد.
طبق این دو نقل حضرت معصومه ـ سلام الله علیها ـ به شوق دیدار برادر و امام زمان خود در سال ۲۰۱ هـجری قمری با گروهی از اطرافیان خود از مدینه حرکت کرد و وقتی به ساوه رسید مریض شد. سؤال فرمودند: تا قم چقدر راه است؟ گفتند: ده فرسخ، فرمود مرا به قم برسانید. او را به قم رسانیدند. بنا به نقل دیگر وقتی آن حضرت به ساوه رسیدند عدهای از دشمنان اهل بیت با اشاره مأمون عباسی راه را بر آنان بستند و در یک درگیری نابرابر، همه برادران و اکثر همراهان مرد آن حضرت را به شهادت رساندند و حضرت معصومه از شدت تأثر و تألمات به سختی بیمار گشتند به نحوی که ادامه سفر برایشان ناممکن گردید.
اگرچه برخی نقلهای ضعیف این جریان را نقل میکنند ولی این مطالب در منابع معتبری به چشم نمیخورد و هیچ یک از منابع معتبر تاریخی چنین درگیری را گزارش نکردند و همچنین این مطالب با توجه به موقعیت امام رضا ـ علیه السّلام ـ در آن موقع بعید به نظر میرسد.
حال این سؤال مطرح میشود که آیا مردم قم از آمدن حضرت معصومه به ساوه اطلاع یافته و به استقبال آن حضرت رفتهاند و با تجلیل و احترام به قم آوردند، یا خود او به طرف قم حرکت کرده است؟ طبق نقل کتاب معتبر تاریخ قم، روایت صحیح این است که چون خبر به آل سعد رسید با هم اتفاق کردند که از آن حضرت درخواست کنند به قم بیاید و موسی بن خزرج بن سعد اشعری بیرون آمد و چون به شرف ملازمت حضرت فاطمه رسید زمام ناقه او بگرفت و به جانب شهر بکشید و به در سرای خود فرود آورد. محل و سرای موسی بن خزرج و حجرهای که حضرت معصومه در آن به عبادت پرداخته، اکنون مشخص و زیارتگاه است.
بنابراین آنچه از منابع معتبر بر می آید حضرت معصومه برای دیدن برادر خود به طرف ایران حرکت کرده است. شاید وضع نامطلوب مدینه برای زندگی (از جهت آزار و اذیت علویان توسط حکومت) و محدودیتهای آن در مصمم شدن حضرت معصومه تاثیر داشته باشد. همچنین در طول مسیر ایشان به تبلیغ امامت و تشیع نیز پرداخته است. ولی عمده دلیل مسافرت حضرت معصومه، زیارت برادر بوده است.
لذا با توجه به این توضیحات، می توان گفت که دو عامل مهم باعث شد حضرت معصومه (س) به ایران سفر کنند:
۱. علاقه بسیار شدید بین امام رضا ـ علیه السّلام ـ و حضرت معصومه ـ سلام الله علیها ـ که فوق العاده زیاد بود و حضرت معصومه (س) از جهات گوناگونی وابستگی خاصی به برادرش داشت.
۲. موقعیت عالی امام رضا ـ علیه السّلام ـ در دستگاه خلافت مأمون که فرصتی بود برای فرزندان پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ و سادات برای تبلیغ تشیع که از هر سو به طرف ایران مهاجرت کردند و مورد محبت مردم قرار گرفتند.

انتهای پیام/