به گزارش نسیم خنداب به نقل از مشرق، حسین شریعتمداری طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت:
۱- مطلع یکی از غزلیات حافظ است:
گر زلف پریشانت در دست صبا افتد
هرجا که دلی باشد در دام بلا افتد
ما کشتی صبر خود در بحر غم افکندیم
تا آخر از این طوفان هر تخته کجا افتد
این رباعی هم از شیخ اشراق، شهاب‌الدین سهروردی است:
گر عشق نبودی و غم عشق نبودی
چندین سخن نغز که گفتی؟ که شنودی؟
ور باد نبودی که سر زلف ربودی
رخساره معشوق به عاشق، که نمودی؟
… و این رباعی نیز از سروده‌های ابوسعید ابوالخیر است:
راه تو به‌هر روش که پویند خوشست
وصل تو به‌هر جهت که جویند خوشست
روی تو به‌هر دیده که بینند نکوست
نام تو به‌هر زبان که گویند خوشست
۲- او را غایب نامیده‌اند، چون «ظاهر» نیست، نه اینکه «حاضر» نباشد. «غیبت» به معنای «حاضر نبودن»، تهمت ناروایی است که به او زده‌اند و آنان که بر این پندارند، راه به خطا می‌پیمایند، آمدنش که در انتظار آنیم به معنای «ظهور» است، نه «حضور» و دلشدگانش که هر صبح و شام او را می‌خوانند، ظهورش را از خدا می‌طلبند نه حضورش را.
وقتی ظاهر می‌شود، همه انگشت حیرت به دندان می‌گزند و با تعجب می‌گویند که او را پیش از این هم دیده‌اند. و راست می‌گویند، چرا که او در میان ماست، زیرا امام ماست و هیچ امامی نیست که در میان امت خود نباشد…
از قول حضرتش(ع) است که؛ «اِنّا غَیْرُ مُهْمِلینَ لِمُراعاتِکُمْ وَ لا ناسینَ لِذِکْرِکُمْ وَ لَوْلا ذلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللأّْو اءُ وَاصْطَلَمَکُمُ الاَعْداءُ…؛ از یاری رساندن به شما کوتاهی نکرده، فراموشتان نمی‌کنیم، و اگر چنین نبود، سختی‌ها و ناگواری‌ها بر شما نازل می‌شد و دشمنان، نابودتان می‌کردند».
۳- این روزها سرود « سلام فرمانده » با سرعتی فراتر از تصور و با شتابی معجزه‌گون، نه فقط سراسر ایران اسلامی را فرا گرفته، بلکه مرزهای جغرافیایی را نیز پشت سر گذاشته و هرجا مسلمانی هست و در هر منطقه‌ای که مسلمان‌نشین است، دل‌ها را به تسخیر درآورده و لب‌ها را از ژرفای قلب‌ها به زمزمه واداشته است.
سلام فرمانده را نمی‌توان در حد واندازه یک سرود معمولی به ارزیابی نشست. این سرود با لطافت آهنگین و صلابت آهنین خود به سرود ملی و پرچم فراگیر امت اسلام تبدیل شده است.
متن زیبا و روحنواز آن، نماد اسلام ناب محمدی(ص) است و مرزهای اسلام ناب را از آنچه به بدعت و تحریف بر آن افزوده‌اند تفکیک می‌کند. خطابی از ژرفای دل به مراد غایب -ارواحنا له الفداء- است که «سلام فرمانده، ای قبله هر قافله! ای قافله‌سالار من…»
۴- « سلام فرمانده » برگه هویت انقلاب اسلامی و شناسنامه ملت‌های مسلمان است. «عشق جانم امام زمانم … دنیا بدون تو معنایی نداره … بیا جون من بیا، بیا یارت میشم … هوادارت میشم … گرفتارت میشم … سیدعلی دهه نودی‌هاشو فراخوانده … عهد می‌بندم روزی لازمت بشم، عهد می‌بندم حاج قاسمت بشم … عهد می‌بندم که می‌مونم پای کار این‌نظام … نبین قدم کوچیکه پاش بیفته من برات قیام می‌کنم … غصه سربازو نخور، آقا سربازات هزار و چهارصدی‌اند و…».
زنان، مردان، پیران و جوانان و بیشتر از همه نوجوانان و کودکان کم سن و سال با سری پرشور و قلبی سرشار از عشق به مراد غایبمان حضرت بقیهًْ‌الله الاعظم (ارواحنا له الفداء) سرود سلام فرمانده را همخوانی می‌کنند. در این همخوانی همه اقشار مردم با سلیقه‌های اجتماعی متفاوت حضور دارند.
نوبت به سلام نظامی که می‌رسد، قطره‌های اشک در چشم‌ها حلقه می‌زند. چشم‌های آن کودکان ۶ یا ۷ ساله چرا اشکبار است؟!… انگار سند « نبین قدم کوچیکه پاش بیفته من برات قیام می‌کنم» را به اشک چشم تضمین می‌کنند و…
۵- امام راحلمان – رضوان‌الله تعالی علیه- به دگرگونی در نامعادله حاکم بر دنیای سلطه اشاره می‌فرمود و حضرت‌آقا، بارها از «پیچ تاریخ» خبر داده‌اند. چه می‌دانیم؟ شاید سرود «سلام فرمانده» همان زمزمه ملکوتی است که راهیان راه امام و ملتزمان رکاب رهبر انقلاب در عبور از پیچ تاریخ بر لب دارند. زمزمه‌ای که از دل‌ها برخاسته و بر دل‌ها نشسته است.
