به گزارش پایگاه خبری تحلیلی«نسیم خنداب» به نقل از خبرنگار سیاسی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ دولت برجامی یازدهم و دوازدهم در حالی مدیریت اجرایی کشور را در طول ۸ سال به مسئله مذاکره گره زد که راهبرد آن در حوزه سیاست خارجی، برای کشور سرابی بیش به دنبال نداشت.
جریان غربگرا که سکان اداره امور را در اختیار گرفته بود به دنبال آن بود که از نمد مذاکرات برای خود کلاهی ببافد و به باور خود راه ارتباط با غرب را از طریق مذاکره هموار کند.
با وجود انتقادات گسترده نسبت به گره زدن تمام مسائل کشور به مذاکره، اما در تمام دوران مذاکرات هسته ای و سپس در مقطع امضای برجام، دولتمردان و رسانه های اصلاح طلب در حجم گسترده به تبلیغ درباره دستاوردهای برجام پرداختند.
غربگرایان تاکید کردند که نتیجه برجام، لغو یکباره و کامل تحریم ها و گشایش اقتصادی برای عموم مردم خواهد بود.
وعده هایی که بعد از آن هیچ کس نسبت به عدم تحقق آنها به پیشگاه ملت پاسخی نداد.
این اما تمام ماجرا نبود، چرا که حامیان مذاکره با غرب، برای توجیه بی عملی دولت مورد حمایت خود، پا را فراتر گذاشته و بر تبل رهایی از سایه جنگ کوبیدند.
آنها مدعی شدند که دولت با مذاکره سایه جنگ را از کشور دور کرده است.
در شرایطی که اقتدار جمهوری اسلامی ایران و فداکاری و ایثار مدافعان حرم، حافظان امنیت و محور مقاومت، سایه جنگ را از کشور دور کرده بود اما، دولتمردان و اصلاح طلبان این دستاورد بسیار مهم را به نام برجام زدند تا شاید دستاوردی خودساخته از دل مذاکرات بیرون بکشند.
حسن روحانی همان زمان مدعی شد که کشور در شرایط جنگی است این در حالی بود که عملکرد دولت هیچ نشانی از آرایش جنگی نداشت.
فسادهای گسترده، رانت ارز 2400 تومانی که به ارز جهانگیری معروف شد، قراردادهای نفتی و فساد کرسنت و توتال، بی عملی در حوزه صنعت و افسار گسیختگی قیمت ها، نابسامانی بازار مسکن تاجایی که عباس آخوندی وزیر وقت مسکن و شهرسازی در اظهاراتی افتخار دوران وزارت خود را عدم افتتاح حتی یک واحد مسکن مهر اعلام کرد.
دولت روحانی کشور را رها کرده بود تا شاید از مذاکره نتیجه ای حاصل شود تمام مسائل کشور را به گفتگو با غرب گره زده بود و مدعی بود که توانسته سایه جنگ را از کشور دور کند.
تلاش رسانه های حامی دولت برای ایجاد ناامیدی در جامعه
در شرایطی که هر روز بیشتر از قبل دولت آویزان مذاکره با غرب بود، دستاورد و نتیجه ملموسی در جامعه ایران احساس نمی شد.
همین امر باعث شد جریان رسانه ای حامی دولت و مذاکرات، جامعه را به سمت ناامیدی سوق داده و تنها راه گشایش های معیشتی و اقتصادی را مذاکرات معرفی کنند، در عین حال دولتمردان نیز بر موضوع دور شدن سایه جنگ از کشور به واسطه مذاکره با غرب تاکید کنند.
فضاسازی رسانه ای اما، موجب شد رهبر انقلاب در مرداد سال ۹۷ در جمع هزاران نفر از اقشار مردم در سخنانی صریح اعلام کنند که نه مذاکره می کنیم نه جنگ می شود!
رهبر انقلاب اسلامی تاکید کردند: در کشور هیچ بن‌بستی وجود ندارد زیرا مشکلات کشور شناخته شده است و برای همه آنها نیز راه‌حل‌های شناخته‌شده‌ای وجود دارد و فقط باید مسوولان کمر همت ببندند. هرکسی که اعلام کند ما به بن‌بست رسیده‌ایم، یا جاهل است یا حرف او خائنانه است.
رهبر انقلاب با اشاره به حرف‌های بی‌ادبانه مقامات رژیم آمریکا درباره تحریم، جنگ و مذاکره گفتند: تاکید می‌کنیم جنگ نخواهد شد و مذاکره نخواهیم کرد.
ایشان این را هم گفتند که آنها مساله جنگ را صریحا مطرح نمی‌کنند اما درصددند با اشاره و کنایه، «شبح جنگ» را ایجاد و بزرگ کنند تا ملت ایران یا ترسوها را بترسانند، اما جنگی رخ نخواهد داد چرا که ما مثل گذشته هیچ‌وقت شروع‌کننده جنگ نخواهیم بود و آمریکایی‌ها هم حمله را آغاز نمی‌کنند چون می‌دانند که صددرصد به ضررشان تمام خواهد شد زیرا جمهوری اسلامی و ملت ایران ثابت کرده‌اند به هر متعرضی، ضربه بزرگ‌تری وارد خواهند کرد.
جنتلمن های پشت میز نشین از سرمستی دولت وقت نسبت به مذاکره بیشترین بهره برداری را کرد تا بدون هرگونه اقدام نظامی مطالبات و خواسته های خود را در قبال دولت حسن روحانی محقق کند.
حسن روحانی هم یک سال مانده به پایان کار دولت تدبیر و امید برای فراز از پاسخگویی نسبت به عدم تحقق وعده های دولتش گفت، عنوان کرد وعده هایی که دادیم در زمان صلح بود و الان در شرایط جنگی هستیم!
تلاش تازه غربگرا ها برای شبهه افکنی در اوج همبستگی ملی!
حالا اما در شرایطی که ۸ سال از هشدار رهبر انقلاب نسبت به ایجاد “شبح جنگ” در کشور سپری شده و غربگرا ها در تلاش اند تا به این بهانه در افکار عمومی شبهه افکنی کنند.
چهره هایی همچون “محسن هاشمی” و “پروانه سلحشوری” که از افتخاراتش نمایندگی در مجلس دهم و رای اعتماد به کابینه حسن روحانی است در اظهاراتی سراسر مغرضانه عنوان می کنند که «فکر نمی‌کردیم جنگ شود؛ حتی رهبری هم فکر نمی‌کرد، جنگ بشود و گفتند مذاکره نمی‌کنیم، جنگ هم نمی‌شود.»
هشدار رهبری در خصوص عدم وقوع جنگ در شرایطی مطرح بود که ایران دائما توسط دولت های غربی به مذاکره یا جنگ تهدید می‌شد، در چنین شرایطی دولت وقت نیز برابر مذاکره کردن، شبح جنگ را نشان می داد تا مردم از ترس جنگ بت دامن مذاکره فرار کنند.
پیش بینی رهبر انقلاب از عدم وقوع جنگ در آن دوران محقق شد زیرا دولت همسو با هاشمی ها و سلحشوران که به مذاکره با هر قیمتی اعتیاد عجیب پیدا کرده بود نشان داد نقطه ضعفش همین مذاکرات است و غرب با خروج از برجام و بدعهدی نسبت به تعهدات خود بیشترین خسارت ها را به کشور تحمیل کرد.
جنگ تحمیلی ۱۲ علیه ایران زمانی رخ داد که ایران در حال مذاکره با آمریکا بود و این ایالات متحده بود که میز گفتگوها را بمباران کرد.
دنیا دید وقتی مذاکره نکردیم جنگ هم نشد اما وقتی در میانه گفتگوهای دیپلماتیک بودیم این مدعی آزادی در دنیا دیپلماسی را موشک باران کرد.
دشمن وقتی دست به تجاوز به خاک ایران زد، پاسخی پشیمان کننده گرفت همانطور که رهبر انقلاب تاکید کردند آمریکا یا هر کشوری اگر به ایران تجاوز کند پاسخ دردناک و پشیمان کننده ای دریافت خواهد کرد.
