به گزارش نسیم خنداب، شهدای والامقام جزو برگزیدگان و مقربان درگاه الهی به شمار میروند که راه صدساله را یک شبه پیموده و عاقبت بخیری در دنیا و آخرت را برای خود به ارمغان آوردند و جاودانه شدند.
شهید قنبر رحیم زاده فرزند شعبانعلی در سال ۱۳۴۲ در روستای دیزآباد از توابع شهرستان خنداب و در خانوادهای مذهبی و متدین دیده به جهان هستی گشود.
قنبر هم مانند دیگر برادرانش اهل کار و تلاش بود و سعی میکرد تا از همان دوران کودکی سرگرم کار باشد و از بیکاری فرار کند. تحصیلاتش را در همان روستا آغاز کرد و هم کار میکرد و همدرس میخواند و هم با همسن و سالهای خودش بازی میکرد. با جدیت تمام دوران ابتداییاش را خواند و کلاس پنجم را که تمام کرد مجبور به ترک تحصیل و رفتن به سر کار شد.
برای کسب روزی و کمک به اقتصاد خانواده به تهران رفت و در یک خیاطی مشغول به کار شد. سن و سالی نداشت ولی مرد کار و خستگیناپذیر بود.
او از چهارده سالگی فعالیتهای سیاسی و اجتماعیاش را آغاز کرد. درست در زمانی که مبارزات علیه رژیم منحوس پهلوی اوج گرفته بود در تهران بود و در تظاهرات و راهپیماییهای مختلفی که انجام میشد حضور داشت و سعی میکرد تا با پخش اعلامیهی حضرت امام خمینی(قدس سره) سهمی در انقلاب داشته باشد.
جنگ که شروع شد زمانی برای ماندن ندید، تاب و تحمل از دست داده بود و برای دفاع از میهن اسلامیاش به سپاه رفت تا به عنوان بسیجی و نیروی مردمی ادای دین کند.
حدود سه ماه به عنوان بسیجی گردان علی بن ابیطالب(علیهماالسلام) در جبهه بود تا سرانجام در سال ۶۲ در منطقهی پنجوین به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در روستای دیزآباد به خاک سپردند.